Blog
Submitted on: zaterdag, 11 december 2021, Auteur: Het Licht in Jou
Van hoofd naar hart
blijkt van hoofd naar gebroken hart.
Van denken naar voelen,
van niet voelen naar voelen,
van niets voelen naar pijn voelen.
҉
Totdat je ontdekt dat je hart nooit gebroken is geweest,
je bent compleet, je bent heel, je was altijd al heel,
er waren alleen delen van jou verborgen.
҉
Verdriet betekent een open hart,
je bent het licht en het donker,
je bent liefde en angst,
het hart omarmt de pijn,
je laat je muurtje zakken,
je verzacht.
҉
Je bent gegaan van hoofd naar hart én hoofd
Je bent gegaan van denken naar voelen én denken.
҉
Je bent op reis gegaan maar je was al die tijd al waar je wilde zijn.
Alles is er al, alles is in jou aanwezig.
Het gaat alleen nog om de balans,
het hoofd afstemmen op het hart,
het hart was altijd al de basis.
Submitted on: zondag, 16 mei 2021, Auteur: Het Licht in Jou
Je mag verdriet voelen en je mag ook blijheid voelen. Je mag druk zijn en volop aandacht vragen, je mag ook iemand zijn die rustig anderen observeert vanaf de zijlijn. Je mag een denker zijn, je mag een chaoot zijn. Je mag onrustig zijn en even niet weten wat je wilt. Je mag boos zijn, je mag somber zijn. Je mag je alleen voelen in een groep.
҉
Je mag gewoon jezelf zijn.
Dat doe je door jezelf toestemming te geven te voelen wat er te voelen is.
҉
Bewustzijn begint met het opmerken en erkennen van wat er speelt binnen in je en vervolgens dat wat zich voordoet zonder voorbehoud of weerstand toe te staan. Zonder oordeel toestaan wat je voelt. Het er gewoon laten zijn. Er mee zijn.
҉
Mógen alle gevoelens er zijn als ze zich aandienen, met name de ‘negatieve’? Mag je helemaal jezelf zijn met al je minder leuke kanten? Vraag jezelf maar eens of je verdrietig mag zijn of vind je eigenlijk dat het wel klaar mag zijn met het halflege glas? Want je hebt geen enkele reden om nu verdrietig te zijn. Vraag ook jezelf maar eens of je wel echt mag genieten. Deze vraag is voor velen een gekke vraag, maar het kan inderdaad zijn dat je niet mág genieten.
҉
Als je hier bewust mee bezig gaat, zal je merken hoeveel oordelen je hebt over jezelf. Oordelen doen we vooral als het om onszelf gaat. Waar je bij een ander gemakkelijker over heen stapt, ben je juist streng tegenover jezelf. Je hanteert een hoge meetlat voor jezelf.
Je vindt al gauw dat je aan een bepaalde norm moet voldoen, je wilt meedoen en niet het buitenbeentje zijn in een groep, terwijl je het wel zo ervaart. Je ziet en denkt dat anderen gewoon zichzelf zijn en plezier hebben en jij vraagt je af waarom dat niet zo vanzelfsprekend is voor jou. Je ziet geen twijfel of afwezigheid bij anderen, de anderen doen waar ze zin in hebben. Anderen dóen gewoon. Zo lijkt het in jouw ogen. En jij twijfelt wel, jij denkt na voordat je doet, je voelt je niet goed, je ervaart onrust. Wil je in beweging komen, je in een gesprek mengen of wil je je terugtrekken? Je bent niet meer bij jezelf, niet meer in verbinding met jezelf, je hebt je te lang gefocust op anderen, teveel indrukken opgedaan, teveel gericht geweest op wat anderen van jou verwachten en je raakt moe en leeg. Je bent niet bij jezelf gebleven. Je hebt namelijk geleerd om je te richten op de ander, dat is jouw tweede natuur geworden.
҉
Dit geldt natuurlijk lang niet voor iedereen. Als dit niet resoneert met jou dan ben je al afgehaakt met lezen
. Dit gaat om de pleasers en aanpassers onder ons, die gewend zijn om te voldoen aan wat de ander verwacht en nodig heeft. Het getuigt van weinig eigenliefde om zo gericht te zijn op de buitenwereld, dit is aangeleerd gedrag.
oe mooi kan het zijn als je al je gevoelens kunt toelaten en dat je kunt zeggen dat je van al je gevoelens houdt omdat ze bij jou horen op dat moment. Je bent verdrietig en dat is oké. Kan je liefde voelen voor jezelf terwijl je je zo voelt? Kan je zijn met je gevoel en zeggen dat het goed is?
Zelfliefde is zo belangrijk. De focus op jezelf en totale acceptatie van jezelf, onvoorwaardelijke liefde. Dat is oefenen en nog eens oefenen als je die focus op jezelf onderweg in je leven kwijt bent geraakt.
Oefening baart kunst en waar een wil is, is een weg. Je krijgt daarom altijd die situaties op je pad die jouw zelfliefde doen groeien als je je dat voorneemt.
҉
Je zult zien dat alle eigenschappen die je ondergewaardeerd hebt en ook wel als lastig hebt ervaren jou ten dienste zullen staan op je pad. Je mag jezelf serieus nemen, je mag je grote verantwoordelijkheidsgevoel toepassen op jezelf, je mag hard werken als het ten goede komt van jou.
҉
Hoe meer je jezelf leert waarderen in je uniek zijn en accepteert dat je anders reageert dan anderen, hoe meer je jezelf kunt zijn en blijven. Je leert jezelf steeds beter kennen, je ontwikkelt eigenheid. Je weet wat je nodig hebt als je je moe voelt, misschien even uit de groep stappen en een wandelingetje maken. Even ruimte voor jezelf maken. Je vindt vanzelf wat bij jou past. Je vindt jou weer terug door aandacht te vragen van jezelf. Aandacht van jou voor jou!
Submitted on: zaterdag, 27 maart 2021, Auteur: Het Licht in Jou
Als scholiere, als student en als jongvolwassene moest ik op een vraag naar wat ik van iets vond, vaak antwoorden dat ik het niet wist. Ik had niet geleerd om me een mening te vormen. ‘Ik weet het niet’ moeten zeggen riep bij mij schaamte op, schaamte voor mijn ‘domheid’.
҉
Inmiddels weet ik dat hoe meer je leert en te weten komt, hoe meer ook het besef groeit dat je nog heel veel niet weet. Kennis roept vragen op. En voor elke mening vind je bewijs. In de huidige informatiemaatschappij is heel veel informatie beschikbaar, word daar maar eens wijs uit. Wat is waar, wat is waarheid? Er bestaan veel waarheden naast elkaar omdat we allemaal vanuit een andere eigen invalshoek naar iets kijken en ook onze eigen filters hebben waardoor we alleen maar dat deel zien dat we herkennen. Kortom, ieder heeft zijn eigen waarheid.
҉
De laatste jaren is de polarisatie toegenomen, of misschien was dat voorheen ook het geval, maar was ik me er niet bewust van. Het hebben van een mening is belangrijk, liefst een uitgesproken mening. Dan ben je te plaatsen in een hokje en is bekend waar jij voor staat. Je bent voor of tegen, je zit in het ene kamp of het andere kamp. Klaar voor de strijd, de barricaden op. Het doel om elkaar te vinden en de ruimte om naar elkaar te luisteren is er niet, we willen alleen de ander overtuigen van ons gelijk. Meestal in woorden, soms met geweld.
De nuance ontbreekt, voor twijfel is nauwelijks ruimte. Met twijfel trek je geen aandacht, twijfel sneeuwt onder in het mediageweld. Het brengt geen sensatie.
Met nuance onttrek je je aan de strijd, je stapt uit het strijdgewoel. Je blijft kalm terwijl het om je heen stormt. Je hoeft niemand te overtuigen, je belicht alleen de verschillende kanten als dat gevraagd wordt of wanneer jij dat nodig vindt.
҉
Ik heb de natuurlijke neiging om altijd de andere kant te belichten als iemand iets beweert. Voor mij zijn er altijd 2 of meer kanten aan een zaak, afhankelijk van de invalshoek. Irritant voor de ander die verwacht instemming te krijgen. Ik ben het niet eens maar ook niet oneens, ik attendeer alleen op het feit dat je het ook anders kunt bekijken. Kan je je verplaatsen in de ander, heb je begrip voor een andere zienswijze? In mijn ogen is het nooit zo zwart-wit als het lijkt.
Ik heb geleerd om me een mening te vormen. Ik ben zelfs lange tijd gek geweest op discussies waarin ik gelijk wilde krijgen en het laatste woord willen hebben. Een leuk tijdverdrijf was het, dit spelen met woorden. Ik hecht geen waarde meer aan het gelijk krijgen, een ander mag het anders zien.
Ik ben het niet-weten juist steeds meer gaan waarderen. Waar ik vroeger zo’n moeite mee had -het ‘niet-weten’- zie ik nu als een waardevol iets. Je kunt niet alles weten. Hoe stelliger je ergens in bent, hoe meer je jezelf vastzet. Stelligheid -zo is het!- is vastgezette energie. Je hebt een standpunt, waarmee je jezelf in figuurlijke zin stil laat staan. Je bent standvastig en niet te bewegen. Je bent niet ontvankelijk voor andere geluiden, hoe redelijk ook. Je houdt je vast aan jouw stellige en zekere waarheid. Je zit vast in je eigen verhaal.
Je hebt je antwoorden en je vraag je niet meer af. Antwoorden zijn statisch, vragen zijn dynamisch en openend.
Als ik zelf ergens stellig over ben, merk ik tegenwoordig vrij snel dat het me niets brengt en de ander tegenover wie ik stellig ben, kan er al helemaal niets mee. Ik bereik de ander niet.
Als ik te maken heb met stelligheid bij een ander, ervaar ik een muur. Het maakt niet uit wat ik zeg, er is geen opening bij de ander. Langs elkaar heen praten is dan het enige wat nog mogelijk is of de conclusie trekken dat je uitgepraat bent.
.҉
Laat er weer twijfel zijn! Het niet weten. Twijfel biedt opening naar elkaar. Luisteren naar de ander, het wegen van een andere mening, het verplaatsen in een ander, het maakt je rijker als mens en als samenleving. Begrip voor de ander die in een ander verhaal leeft en een andere waarheid heeft omdat hij een andere achtergrond en andere ervaringen heeft. We zijn gelukkig niet allemaal hetzelfde en we hoeven het ook niet eens te worden. Als er maar ruimte is voor uitwisseling van ideeën en gedachten, ruimte voor het andere geluid, ruimte voor twijfel. Een goede afweging kan alleen gemaakt worden als de verschillende geluiden gehoord mogen worden en die openheid er is.
҉
Er zijn altijd meerdere kanten aan een zaak. Sta er voor open.
Submitted on: zondag, 21 februari 2021, Auteur: Het Licht in Jou
Hoe vaak zeggen we niet ‘maar’ of ‘ja, maar’?
In een coachingstraject een paar jaar geleden heb ik geleerd -en ik wist het daarvoor ook al maar was het weer kwijt- dat het woordje ‘maar’ in een zin de tekst ervóór ontkracht. Het is een ontkenning van wat je beweert. Je kunt het eerste deel van wat je zegt eigenlijk wel weglaten, het heeft geen betekenis meer omdat je het woordje ‘maar’ er op laat volgen.
Het eerste deel van de tekst heeft alleen als doel dat de boodschap zachter over komt.
“Goed dat je dit zegt, maar ik denk er toch anders over.” Je kunt net zo goed zeggen dat je er anders over denkt.
҉
Het ontkrachten van wat je zegt door het woordje ‘maar’ kan je echter beter gebruiken in positieve zin.
Als het even niet lekker loopt of er gebeurt iets vervelends, dan kan het nog wel eens gebeuren dat je jezelf op de kop geeft. Je baalt ervan dat je stom bezig bent geweest of je voelt je teleurgesteld in jezelf omdat iets je niet goed afgegaan is. Gebruik dán juist het woordje ‘maar’!
Je zult ervaren hoe goed dat voelt, probeer het maar eens.
“Balen, ik heb me weer voor het karretje laten spannen van de ander, maar ik ben wél geweldig!”
“Nu heb ik al weer niet naar mezelf geluisterd, maar ik ben wél geweldig!”
҉
Wees creatief en bedenk wat goed voelt voor jou achter het woordje ‘maar’ zodat je jezelf optilt. Dat voelt veel plezieriger dan teleurstelling.
Submitted on: zondag, 17 januari 2021, Auteur: Het Licht in Jou
Wanneer je ja zegt tegen een ander, kan dat soms een nee zijn tegen jezelf.
Wanneer je nee zegt tegen de ander, betekent dat vaak een ja voor jezelf.
҉
Wat zeg je tegen jezelf en welke overweging maak je het eerst? Wie staat centraal, jij zelf of de ander? Om wie draait het?
Hoe vaak reageer jij op vragen van de ander of kom jij zelf met een verzoek? Ben jij reactief of actief? Onderga je het leven of geef je je leven zoveel mogelijk zelf vorm? Neem je het leven zoals het komt of probeer je maximaal je omstandigheden te sturen?
Ben jij iemand die de vragen stelt, of ben jij iemand die de vragen wil ontvangen waar je ja of nee op kunt zeggen?
҉
Eigenlijk doen de antwoorden er niet toe. Er is geen goed of fout. Er is alleen bewustwording.
Wanneer je je ervan bewust bent dat je de ander vooropstelt en vooral aandacht hebt voor wat de ander nodig heeft, laat dat besef dan in je omgaan. Kan je nog niet jezelf voorop stellen, dan is er echt geen man overboord.
Laat het voor wat het is.
Een volgende keer ben je misschien eerder bewust van wat je doet en in hoeverre je een ander laat bepalen wat je doet of in hoeverre je een ander toestemming vraagt. Zorg je goed voor de ander of zorg je goed voor jezelf, dat weet je vaak wel als je erover nadenkt.
Misschien doe je wel beide! 😊
҉
Ga jezelf nooit op de kop geven dat je nog niet zover bent om voluit ja te zeggen tegen jezelf. Dat je soms nog ja zegt tegen de ander ten koste van jezelf. Het is wat het is, het heeft tijd nodig. Wees begripvol naar jezelf. Dan ben je maar volgzaam, dan pas je jezelf maar weer aan, dan zet je de ander maar voorop. Daar is niets mis mee, je doet wat je hebt aangeleerd.
Eigenlijk geldt voor alles wat je doet, dat het niet uitmaakt wat je doet maar hoe je erover oordeelt. Zonder oordeel er naar kijken is lief zijn voor jezelf. Hoe vaker je lief kunt zijn voor jezelf, hoe vaker je ook in het dóen lief kunt zijn voor jezelf en andere keuzes kunt maken.
҉
Alles is goed.
Je bent wie je bent.
Je bent zover als je bent.
Je bent onderweg.
Jouw reis, jouw tempo.
Submitted on: woensdag, 25 november 2020, Auteur: Het Licht in Jou
Ivoren toren
҉
Je kunt vanuit een ivoren toren een geweldig uitzicht hebben. Over het landschap om je heen en in figuurlijke zin op je leven. In een ivoren toren leven betekent dat je niet meedoet aan het leven, je observeert en kijkt vanaf een afstand en wat een prachtig uitzicht kan je soms hebben.
҉
Het leven aangaan voelt als een uitdaging die te zwaar is. Je laveert liever als observant door de realiteit heen. Je hebt niet eens door dat je je niet verbindt met het leven en met de ander. Dat heb je pas door als verbintenissen zomaar opeens wegvallen. Dan ontdek je pas dat je misschien niets gedeeld hebt en nooit echt verbonden bent geweest maar alleen maar samen opgetrokken hebt. Waar was jij zelf? Je zat waarschijnlijk in de ivoren toren zonder het door te hebben. Je hebt niets van harte kunnen gegeven en hebt ook niets kunnen ontvangen. Je stond niet open, je stond er niet voor open.
҉
Het leven aangaan is alles voor lief nemen. Succes, maar juist ook tegenslag. Liefde, maar daardoor ook pijn als liefde verdwijnt. Vreugde, maar ook verdriet. Pieken en dalen.
҉
Nothing is better than life.
Tekening (en tekst) van kleindochter Fabiënne
Submitted on: woensdag, 25 november 2020, Auteur: Het Licht in Jou
Ergens aan verslaafd zijn. Aan alcohol, drugs, roken, gokken, eten, games, spanning of noem maar op. Je bent slaaf ergens van, je eigen wil is ondergeschikt. Je kunt ergens niet nee tegen zeggen, al zou je dat willen en al weet je dat nee zeggen beter voor je zou zijn. Je móet eraan toegeven. Verslaving of een gewoonte: het verschil zit er in of je kunt stoppen als jij dat wilt.
҉
Ik ben zelf in het verleden een emo-eter geweest: eten vanuit emotie. Je hebt geen trek, je hebt net een maaltijd achter de kiezen, maar de behoefte om door te eten is onbedwingbaar. Je kunt niet nee zeggen, je eet door. Het gaat veelal onbewust, zonder bezinning, zonder een afweging. Want het moet, je voelt je er goed door. Het levert op korte termijn een goed gevoel op, je eet als het ware de onrust weg. Of je vult met eten de leegte binnen in je op.
En ook als je je al goed voelt, is eten een beloning. Eten betekent voor jou ‘je goed voelen’. Die koppeling ligt er, die koppeling is door jou gemaakt in je brein.
҉
Je haalt echter dat goede gevoel búiten jezelf. Omdat je het nog niet uit jezelf kunt halen. Je zelfliefde en eigen waardering is nog niet groot genoeg. Om tot zelfliefde te komen moet je de pijn en onrust, die je met je verslaving verdooft en uit de weg gaat, aangaan en dat is niet gemakkelijk. Dat is onplezierig, het vraagt een bewuste keuze en inspanning. Het vraagt een focus op welbevinden op de langere termijn, in plaats van het instant goede gevoel. Je moet helaas door de pijn heen, die onder ogen durven zien.
҉҉
Je kunt verslaafd zijn aan iets, maar ook aan iemand. Dat je denkt dat je niet zonder de ander kan of wilt zijn. Dat je zonder de ander niets waard bent. Je hebt de ander nodig. Denk je. Ook als de relatie je ongelukkig maakt, heb je toch de ander nodig om staande te blijven. Je kunt niet nee zeggen tegen de relatie, al is het een ongezonde relatie. Je ontleent je eigenwaarde aan de ander, je voelt je goed als de ander er is en je voelt je ongelukkig als de ander er niet is. Het ‘je goed voelen’ heb je gekoppeld aan die persoon.
҉
Bij iemand blijven, terwijl het ten koste gaat van jezelf, is alleen maar mogelijk als je niet geleerd hebt om lief te zijn voor jezelf. Als je niet geleerd hebt om in de eerste plaats voor jezelf te zorgen.
Vaak heb je in je jeugd geen poten gekregen, poten om op te staan. Geen eigenwaarde, geen liefde voor jezelf, je hebt het niet geleerd. Je hebt de waardering van de ander nodig om je goed te voelen over jezelf. Je ziet jezelf nog niet staan, je hebt het nodig dat de ander jou ziet staan. Je haalt het goed voelen búiten jezelf.
҉
Eigenwaarde opbouwen kost tijd en oefening. In een relatie, waarin geen balans is tussen geven en nemen, waarin beide partners niet gelijkwaardig zijn, waarin beide niet oog hebben en respect hebben voor de ander, komt die groei gewoonweg niet tot stand.
Houden van een ander begint bij houden van jezelf. Als je dat bij het begin van een relatie al niet doet, zal je dat in een onevenwichtige relatie ook niet voldoende leren.
҉
Elke relatie, ook een onevenwichtige, leert je wel degelijk iets, brengt je iets. Een relatie die niet goed is voor jou, leert je namelijk om op te komen voor jezelf. Een relatie waarin je niet gelukkig bent, leert je ontdekken wat jou wél gelukkig maakt. Alles is goed, het werkt uiteindelijk allemaal vóór je, al kan je dat meestal achteraf pas zien.
҉
Verandering begint bij bewustzijn en het graag anders willen. Doorzien wat je doet, wat er speelt, of iets voor je werkt en wanneer dat niet zo is, hoe je het graag anders zou willen. Meestal wordt als eerste duidelijk wat je níet meer wilt.
Er is moed voor nodig om te gaan staan voor jezelf als je daar niet de benen voor hebt ‘gekweekt’.
Maar er komt een keerpunt, een omslagpunt, een grens. Er is een druppel die ervoor zorgt dat de emmer overstroomt. Op een bepaald moment is het klaar.
Houd dat vertrouwen.
Op een bepaald moment kies je voor jezelf.
҉
Submitted on: woensdag, 28 oktober 2020, Auteur: Het Licht in Jou
Het leren kennen van jezelf door je te spiegelen aan anderen heb ik vaker over gedeeld. De Kindertolk-methode is gebaseerd op het spiegelen door je kind. Kinderen zijn de meest liefdevolle en waardevolle spiegels. Wat je raakt in de ander, in je kind, zegt iets over jezelf.
҉
Meestal gaat het dan om gevoelens die we als negatief bestempelen en die we onderdrukt hebben. De spiegel roept bijvoorbeeld irritatie op of boosheid.
҉
Maar spiegelen kan ook heel goed voelen en goede gevoelens oproepen. Je leert jezelf in zo’n geval meer waarderen. Hoe kom je er nu achter wat voor moois allemaal in je verstopt zit? Daar kom je achter als een vriendschap of relatie wordt beëindigd. Of wanneer een dierbare overlijdt. Wat mis je dan het meest van die persoon? Wat bracht die persoon toen hij/zij nog in je nabijheid was?
҉
Zo heb ik heel lang mijn pake gemist, nadat hij overleden was. Ik kwam er pas veel later achter, dat dat gemis zo sterk was omdat hij één van de weinigen was, die me totaal accepteerde, zoals ik was. Hij stelde nooit vragen, bekritiseerde nooit. Hij was er gewoon, het was goed. We trokken samen op, mijn kinderen erbij. Hij gaf me het gevoel dat ik niets fout deed, dat ik oké was, wat voor geks ik ook deed. En in die jaren deed ik dingen, die afkeuring en in ieder geval vraagtekens opriepen. Maar niet bij hem.
҉
Als ik nog steeds zo geraakt zou zijn door zijn afwezigheid, dan zou dat me zeggen, dat ik mezelf niet accepteer zoals ik ben. Ik zou dan dat gevoel van acceptatie missen.
Ik accepteer mezelf nu en voel me niet meer verdrietig als ik aan hem denk. Ik heb al in die spiegel van mijn pake gekeken.
҉
In relaties en vriendschappen, wat mis je het meest als die bepaalde relatie er niet meer is in je alledaagse leven? Meestal is het het gezien worden, de erkenning door de ander, de waardering voor jou, die je mist. De liefde voor jou. Of de vrolijkheid die iemand je bracht. Of een intense rust en tevredenheid als je samen was met diegene. Wat het ook is – we denken vaak niet zo- maar deze mooie gevoelens zitten al in jou. Het is niet de ander die je deze gevoelens bréngt, de ander roept op wat al in jou aanwezig is. De zelfliefde, de erkenning van jezelf, je eigenwaarde, je zelfverzekerdheid. Het is er allemaal al, haal het naar boven, maak het zichtbaar. Erken dat het in jou zit.
҉
Kijk eens in de positieve spiegels om je heen! Het is vaak het duidelijkst als een relatie er niet meer is. De Dijk zingt niet voor niets ‘een man weet niet wat hij mist, als ze er niet is’ .
Maar als je goed kijkt, kan je ook in de spiegel van je huidige relatie of een vriendschap kijken. Waarom ben je graag bij die persoon, is dan de vraag. Wat denk je dat diegene je brengt? Dat is niet meer en niet minder dan iets wat jij al in je hebt.
҉
Het ligt al in jou, het licht in jou.
Submitted on: zondag, 20 september 2020, Auteur: Het Licht in Jou
Mijn vorige bericht eindigde ik met ´ Zwem niet tegen de stroom in, verzet je niet tegen wat is.’
In eerste instantie stond die zin er niet in en die zin heb ik inmiddels ook weggehaald. Het klopte niet wat er stond.
҉
De oplettende lezer zal opmerken dat in de geest van het loslaten verzet óok oké is. Verzet mag je ook toelaten. Verzet mag er zijn. Het ís er gewoon in de realiteit en best wel vaker dan we zouden willen. Je kunt je schuldig gaan voelen als je leest dat je je niet mag verzetten. Je kunt jezelf op de kop gaan geven dat jij in de weerstand zit. En dat is nou juist niet de bedoeling. Ook in de weerstand zitten en van iets af willen dat maar niet weggaat, dat is oké. Het is wat het is.
҉
Ik kan eerlijk toegeven dat ik -al is het niet zo veelvuldig als vroeger- nog altijd kan belanden in een stemming van ‘geen zin hebben’. Geen zin hebben om moeite te doen, ik vind dan dat ik genoeg moeite heb gedaan in mijn leven. Ik wil dan niets.
Als iemand tegen me zegt dat ik in de controle zit en het goed zou zijn voor me om te mediteren, dan wil ik dat niet horen. Ik ervaar tegenzin, ik heb absoluut geen zin om te mediteren. Mediteren is niet mijn ding, vind ik. En hoezo, controle?
Dan wéet ik dat de ander gelijk heeft, want ik zie weliswaar die controle niet maar ik voel me niet goed. En het gaat niet om mediteren, ik kan ook anders bij mezelf komen. Ik voel me echter vastzitten, heb alle theoretische kennis en wijsheid om daar mee om te gaan maar ik blijf zitten waar ik zit. Als een boos, halsstarrig kind. Het geluk moet me komen aanwaaien, moeiteloos, en anders maar niet.
҉
Zo kan je jezelf ook vastzetten in het verleden, of het nou lang geleden is of gisteren. Spijt hebben over gemaakte keuzes en daar maar over blijven denken en er niet uit kunnen stappen met de constatering dat het nou eenmaal gebeurd is en niet meer anders is.
Of je kan jezelf vast denken in teleurstelling en op dat thema alle teleurstelling in je leven erbij halen.
Het zijn allemaal manieren om jezelf tegen te werken, manieren van verzet tegen jezelf, verzet tegen het leven, tegen de natuurlijke stroom van het leven. Maar dat mag! Dat doen we allemaal.
҉
Als je het echter op kunt brengen om daar naar te kijken -en dat wil je wel, want zo vastzitten voelt gewoon niet plezierig- dan kan je uit die weerstand stappen en er om lachen. Om hoe gek je bezig bent. Als je er naar kunt kijken van een afstand, dan zie je namelijk het tegenstrijdige in je. Dat je juist creëert wat je niet wilt, je werkt jezelf tegen, je bent boos op jezelf, je hebt een oordeel over jezelf. Niet handig.
En als je niet uit die boosheid stapt: ook oké! Merk alleen op wat je doet en sta er achter. Sta achter je boosheid, je verzet. Ga staan voor je keuze en de gevolgen. Je kiest vanzelf vóór jezelf, misschien niet direct, maar dat punt ga je bereiken. Het punt waarop je kiest voor zacht zijn voor jezelf. Lief zijn voor jezelf.
҉
Dit is het leven. Vallen en opstaan. En de een valt wat vaker dan de ander. Over dezelfde steen. De een heeft meer herhaling nodig dan de ander. Maar het mooie van vallen is, dat je mag opstaan en dat is een heerlijk gevoel. We komen uiteindelijk allemaal op het punt van het omarmen van jezelf, precies zoals je bent.
Submitted on: zondag, 20 september 2020, Auteur: Het Licht in Jou
Als je een situatie, een persoon, een manier van handelen, je verleden, vul maar in…, wilt loslaten, dan is dat geen actieve handeling die je kunt doen met het directe gevolg dat het losgelaten wordt. Als je zegt, dat je je zorgen over een situatie los laat, dan heeft dat evenveel effect als het niet denken aan een roze olifant.
Die roze olifant zit geheid op je netvlies gebrand. Je zorgen blijven. Je zou willen stoppen met bezorgd zijn en er niet aan willen denken, maar het lukt je niet.
҉
What you resist, persist.
Waar je je tegen verzet, blijft voortduren. Alles wat je niet wilt dat gebeurt, daarvan zal je constateren dat het vaak groter wordt en in ieder geval niet verdwijnt.
Want: wat je aandacht geeft, groeit. Verzet is aandacht geven.
Positief of negatief, waar je aandacht naar toe gaat wordt groter. Je besteedt er je gedachten aan, je bent er veel mee bezig, je geeft er tijd en energie aan.
Wil je bijvoorbeeld van een bepaald patroon, van een bepaalde manier van reageren af? Wil je niet langer de persoon zijn die alles onder controle wil houden? Wil je je niet langer verantwoordelijk voelen voor alles en iedereen, omdat dat heel vermoeiend is? Controle houden is trouwens ook heel vermoeiend
Baal je ervan dat je weer op een zelfde manier hebt gereageerd, die niet in je voordeel werkt en waar je je niet beter door voelt?
҉
Loslaten: niet gemakkelijk. Toch te doen.
҉
Word je bewust van je manier van reageren of je repeterende gedachte. Bewustwording is niet altijd eenvoudig omdat ieder een blinde vlek heeft. Een ander ziet bepaald gedrag eerder bij jou dan dat je het zelf ziet. Afstand hebben werkt, afstand némen ook, dus observeer jezelf. Vaak geeft het lichaam signalen af. Bij overmatig (mee) verantwoordelijk voelen, heb je grote kans dat je het in je rug, schouders of nek voelt. Je ‘draagt’ veel te veel.
Herken je gedrag, zie wat je doet. Vaak is er pas herkenning achteraf, na een gebeurtenis, maar herkennen gebeurt door oefening steeds sneller.
҉
Erken je gedrag. Je mag het gedrag toelaten, zelfs verwelkomen in plaats ervan te balen dat je weer teveel verantwoordelijkheid op je genomen hebt. Zeg ‘ha, verantwoordelijkheidsgevoel, daar ben je weer, welkom!’. Tover een glimlach op je gezicht en verwelkom het gevoel alsof je een welkome gast begroet of zie het als een kind dat er mag zijn met haar/zijn ‘eigen-aardigheden’.
Heb er vervolgens vrede mee, kies voor acceptatie, aanvaard je manier van doen. Het is niet fout of goed, het ís.
҉
Als het er mag zijn, zal het jou loslaten.
Volg de natuurlijke stroom van het leven.
