Blog

Verwachtingen

Soms voel je je teleurgesteld in jezelf. Je ziet geen vorderingen. Je bent niet in een joechei-stemming. Terwijl er niets aan de hand is, er zijn totaal geen problemen.
Waarom dan toch die teleurstelling?
Veelal omdat je verwachtingen te hoog zijn. De meetlat te hoog. Je zit vol oordelen over hoe het zou moeten lopen en ook over hoe jij het doet. Je vindt vooral dat je het niet goed doet of niet goed genoeg, je twijfelt of je de juiste keuzes maakt want je ziet het gewenste resultaat niet.
Je bent bang dat je misschien weer teveel je best doet of juist te passief bent en afwachtend.
In het verleden is de flow er zo nu en dan geweest maar die is er nu niet. Je hebt voorheen vooral op je denken vertrouwd, het vertrouwen in je intuïtie moet nog groeien. De goede momenten zijn er maar nog niet genoeg voor jou om er aan gewend te zijn. Je zit tussen je ‘oude ik’ en je ‘nieuwe ik’ in en je hebt er je mening over.
◊

Zijn met wat er is, zonder oordeel. Het is wat het is en het is goed. Het klinkt zo gemakkelijk.

◊
Dankbaar zijn voor wat er is en kijken naar wat er nog meer mogelijk is. Verder gaan in een flow vanuit de huidige mooie uitgangssituatie. Het klinkt zo mooi.

Maar hoe gaat het vaak in werkelijkheid?
Dankbaar zijn voor wat er is, is niet een vanzelfsprekend iets. Het is juist eerder vanzelfsprekend dat je iets gehaald hebt op het moment dat het zover is. Na het behalen van een mijlpaal sta je vaak maar heel kort stil bij het behaalde, je gaat meestal direct door. Je geniet niet voluit van je succes, je viert het niet uitbundig. Je kijkt niet meer terug naar de inspanning die het gekost heeft, dat ligt achter je. Je wordt gefeliciteerd met een certificaat en over naar de orde van de dag, de volgende stap. Altijd onderweg naar een betere versie van jezelf, naar een mooiere invulling van je leven. Doorgaan zonder stil te staan.
◊
Dankbaarheid ervaren is iets wat je moet oefenen. Je bent meestal meer vertrouwd met het verhaal dat je niet goed genoeg bent en dat je er nog niet bent. Maar kijk eens terug en vervolgens naar waar je nu staat en hoe je je nu voelt. Er is al zoveel veranderd. Kijk na een afgeronde opleiding eens hoe je gegroeid bent gedurende die periode.
Je hecht echter nog steeds waarde aan je oude verhaal, je ziet de nieuwe werkelijkheid nog niet helder. Je ziet je eigen verandering niet.
Je vertrouwen is zo vaak beschaamd in het verleden dat je nog niet voluit durft te vertrouwen op het goede dat er ook voor jou ligt. Het stemmetje in je hoofd heeft zo vaak gezegd dat iets niet voor jou weggelegd is, dat je er in bent gaan geloven.
Maar is het waar? Klopt het nog?
◊
Het begint allemaal met bewustwording van de stemmetjes in je hoofd. Bewust worden van je overtuigingen over jezelf. Met name van de overtuigingen die jou niet goed doen maar die je klein houden. Neem er afscheid van, doorzie dat ze niet waar zijn en nooit waar geweest zijn. Je komt ze tegen in je gedrag, in je beweegredenen. Waarom doe je wat je doet?
Er zitten (veelal oude) overtuigingen onder. Bevalt het je niet wat je doet, weeg dan zo’n onderliggende overtuiging en vervang deze door een bemoedigende overtuiging. Een overtuiging die jou ondersteunt. Wees liever voor jezelf. Geloof een ander verhaal. Hecht waarde aan een nieuw en beter verhaal.
◊
Weg met de meetlat. Weg met de hoge verwachtingen. Jij bent oké. Doe wat je graag wilt doen en doe niet wat je denkt te moeten doen. Doe niet wat anderen vinden dat jij moet doen, loop je eigen pad. Je kunt het.

Stil staan.

Soms vraag je je af hoe het met je gaat en dan weet je het niet. Je bent het een beetje kwijt. Je bent kwijt waar je plezier in hebt. Heb je eigenlijk ooit wel geweten wat je plezier geeft, denk je. Je hebt eigenlijk altijd min of meer onbewust je tijd ingevuld of laten vullen door de omstandigheden. Of je wist het wel, maar datzelfde geeft je nu geen plezier meer.
Je voelt je een beetje in niemandsland.

◊
Wat betekent dat voor mij op dit moment, niemandsland? Dat betekent dat alles zijn gangetje gaat. Ik heb heel veel vrije tijd en ruimte. Er zijn geen ‘situaties’ waar ik uit moet komen. Iedereen om me heen gaat het ook aardig goed mee. Het gaat goed maar ik voel me niet echt enthousiast. Toch heb ik leuke en inspirerende gesprekken met de mensen om me heen.
◊
Het weer is wisselvallig maar ik fiets met plezier met regenpak door dikke buien heen.
◊
Ik heb het bijna nooit meer koud. Ik ben aardig constant aan het worden qua temperatuurbeleving, terwijl ik voorheen altijd ‘vestje aan, vestje uit’ was.
◊
Er komen oude herinneringen naar boven die de machteloosheid weer doen voelen en verdriet oproepen, maar dat is oké. Het mag er zijn en ik kan het loslaten. Ik blijf er niet in hangen. Sterker nog, ik kan genieten van verdriet voelen, de zware lading gaat van de herinnering af.
◊
Er komen oude patronen naar voren. Ik merk dat ik controle toepas en van alles wil regelen. Ik maak me druk om niets. Maar ik doorzie mijn gedrag snel of ik word er op geattendeerd, waardoor ik het los kan laten. Soms kan ik bij het doorzien ook om mezelf lachen.
◊
Ik oordeel een end weg maar heb het bijna tegelijkertijd door dat ik dat doe. Ik weet dat mijn oordelen alles zeggen over mezelf.
◊
De tuin houd ik bij. Het huishouden idem. Ik ruim zelfs zo nu en dan wat op, d.w.z. er gaat spul weg.
◊
Ik ben aan het zingen en mijn keel doet niet zeer.
◊
Ik doe weinig aan beweging naast het fietsen naar het werk maar ik mis het niet.

◊
Ik heb in mei en juni beide enkels na elkaar verzwikt en dat lange tijd gevoeld maar ik heb er geen hinder van ondervonden. Het was geen probleem om lange tijd niet op hakken te kunnen lopen en om wat bewuster te lopen.
◊
Ik mis een bepaalde persoon maar ik realiseer me dat die persoon staat voor een deel in mezelf dat ik mag integreren.
◊◊

Ik vermoed dat het wennen is dat het zo goed gaat en dat ik zoveel tijd heb. Ik heb het niet druk, op geen enkel vlak. Er doen mensen beroep op me en ik doe wat er gevraagd wordt met gemak. Het kan allemaal. Ook als het op avond is. Ook als ik zelf moet autorijden terwijl dat niet mijn favoriete manier van vervoer is.
◊
Het gaat goed.
Het klinkt misschien gek, maar dat kan wennen zijn. Je denkt dat het niet klopt. Waar zijn de ‘problemen’? Want dat ben je gewend, het ene probleem is opgelost en het volgende doet zich voor. Kleine dingetjes. Grote issues. Het heeft soms met jezelf te maken en vaak ook met anderen in je omgeving. Er is altijd wel een ‘uitdaging’ om aan te gaan. Maar nu even niet.
Je bent de vrije (speel)ruimte niet gewend. Je bent vrijheid niet gewend. Tenminste niet in deze mate.
◊
En wat doe je dan met die ruimte en die vrijheid? Hoe ga je dat invullen?
Kijk, daar is niemandsland goed voor. Het verkeren in niemandsland is oké. Het maakt dat je jezelf opnieuw gaat uitvinden. Je voelt dat het tijd is om ánders te doen. Je beseft dat de antwoorden alleen maar kunnen komen als je stopt met afleiding te zoeken en als je niet je vrije tijd gaat invullen zoals je dat altijd deed. Want als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg. En dat bevalt niet meer.
◊
Soms is het tijd om uit de vicieuze cirkel te stappen. Dat je beseft dat je leven vooral herhaling is geweest en dat je klaar bent om daaruit te stappen. Dat je bewust even stil staat voordat je verder gaat. Dat je bewust kijkt wie je bent geweest, wat er veranderd is en wie je wilt zijn. Dat je bewust kijkt wat je energie geeft. Wie ben je en wat wil je?
◊
Stil staan. Even vertoeven in niemandsland.

Zo gemakkelijk je onbewust bent van wat je doet!
◊
Ik fiets altijd naar mijn werk. Deze week is de kruising vlakbij mijn huis niet over te steken vanwege wegwerkzaamheden. Dat geldt voor alle verkeer, ook voor wandelaars.  Ik moet een andere route fietsen. Een andere route, dat is best wel leuk en ook niet echt veel verder fietsen. ’s Ochtends is het geen probleem want ik zie de hekken direct staan op het fietspad. Ik word er direct mee geconfronteerd en fiets lekker door.
◊
Maar terug naar huis, dat is een ander verhaal. Het is me deze week niet één keer gelukt om direct een andere route te nemen! Op het werk was het besef er wel (de maandag nog niet 😊) dat ik niet de gebruikelijke route kon fietsen en dan bedacht ik welke andere route ik wilde kiezen, meestal de kortste. Oké, op weg, met een goed voornemen. Ik weet eigenlijk niet wanneer ik dat besef dan kwijt raakte maar dat is wat elke keer gebeurde. Ik ben met het verkeer bezig en in gedachten, ik fiets dan op de automatische piloot en neem zonder nadenken de gebruikelijke afslag naar die kruising bij mijn huis. Op een bepaald moment, wanneer het te laat is, schiet het me te binnen en moet ik voor die kruising met het zicht op huis alsnog om fietsen. Het is best wel vermakelijk, ik kan smakelijk om mezelf lachen. En dit heeft zich dus 3x herhaald.
◊
Het maakt duidelijk hoe snel je in het onbewuste verzandt. Hoe snel je een voornemen kwijt bent. Hoe weinig bewust je soms bent of blijft. Hoe gemakkelijk het is om in automatische patronen te stappen. Het gaat vanzelf, de weg naar huis is ingesleten. Ik hoef er eigenlijk geen bewustzijn op los te laten. En als dat dan wel nodig is, omdat je het anders wilt dan vergt dat een constant alert zijn. Verandering lukt alleen als je bewust bezig bent met die verandering. Dat heeft het me doen inzien.
◊
En ik weet het eigenlijk ook wel, ook in de dagelijkse gang van zaken heb ik goede intenties bij het starten van de dag. Dat gaat prima thuis. En ook op de fiets ben ik me nog bewust van de keuze om te gaan denken over van alles wat die dag speelt of kijken naar en genieten van de mooie natuur om me heen. Dat is al een verbetering met vroeger.
Maar zodra ik op mijn werk ben, dan is de kans groot dat ik opga in mijn werk. Dat betekent voor mij dat ik me niet altijd bewust ben van hoe ik me voel en dan in mijn hoofd kom te zitten. Totdat mijn lichaam zich meldt. Dat blijft een kwestie van oefenen en momenten nemen om even stil te staan bij mezelf. Momenten van bewustzijn. Meestal wordt alleen de middagpauze daarvoor benut en als ik weer naar huis fiets. En blijkbaar ben ik dan ook niet altijd even bewust 😉
◊
Tsja, bewustzijn komt je niet aanwaaien! Je moet er wel wat voor doen. 😊

Het licht in jou, het ligt in jou
◊
Alles is er al, het is een kwestie van helen, van heel worden, van alles integreren wat je in je hebt. Je bent al goed, je hebt alle antwoorden in je. Het licht is al in jou, het licht ligt in jou.
Dit is het, dit klopt, dit is voor mij een waarheid.
◊
Het wil niet zeggen dat het even gemakkelijk gedaan als gezegd is.
Kan ik dit geloven? Over het algemeen gelukkig wel, maar soms ook niet. Dan betrap ik me erop dat ik toch weer streef naar een betere versie van mezelf, een vrolijker versie, een krachtiger versie. Ik streef naar meer, iets wat ik op dat moment niet ervaar. Ik wil dan zo graag heel zijn en heb daar zulke hoge verwachtingen van dat ik me niet realiseer dat ik al heel wat geheeld heb en dat sommige ervaringen uit het verleden geen enkele rol meer spelen in mijn huidige leven en gedrag. Er is al zoveel ten goede veranderd, maar het enige wat ik dan zie, is dat ik nog niet ben waar ik wil zijn.
◊
Is dit genieten van onderweg zijn? Nee, dit is een einddoel voor ogen hebben en de conclusie trekken dat ik dat doel nog niet bereikt hebt en dat dat niet fijn voelt. Ik wil nu al altijd in balans zijn met alles wat er is en alles wat zich voordoet. Ik wil in een staat van innerlijke tevredenheid vertoeven en vol energie in het leven staan. Ik wil plezier hebben en voluit genieten van het leven.
Ik constateer zo nu en dan dat het nog niet zo is en niet zo voelt.
◊
Dit teleurgesteld zijn over hoe het gaat en dat je nog niet bent waar je wilt zijn, is afkeren van jezelf en het afwijzen van jezelf zoals je nu bent.
Herken je dit? Dat je ervan baalt dat het niet lekker loopt, dat je je afvraagt wanneer die betere tijden nu eens aan zullen breken. Je doet zo je best om positief in het leven te staan maar het leven blijft een strijd voor jou. Het ene probleem is verholpen en het andere dient zich al aan. De moed zakt je in de schoenen.
◊
Ik heb nooit geloofd dat het leven een strijd is, maar ik vond het leven ook alles behalve genieten. Het zware is er al heel lang van af voor mij, het genieten is echter nog niet een vanzelfsprekendheid. Ook ik blijf onderweg, ook ik blijf werken aan mezelf. Het is een continu proces van (nieuwe) keuzes maken.
◊
Verander je mindset!
Ga er vanuit dat alles er al is en dat je goed bent zoals je bent. Kijk met liefde naar waar je bijvoorbeeld nog in de controle schiet. Als je iets of iemand onder controle wilt hebben, dan vertrouw je er niet op dat alles er al is en goed is. Controle oefen je uit vanuit angst, niet vanuit vertrouwen. Accepteer dat dat nog zo is, erken de aanwezigheid van dat automatische patroon en kijk of je anders kunt reageren. Kijk wat controle je brengt, je oplevert en kijk wat het loslaten van controle je zou kunnen brengen. Kies bewust voor een andere manier van reageren als jouw huidige manier niet helpend is en jou niet dient, kies voor herhaling als een reactiepatroon ondersteunend is. Kies bewust en oefen een nieuwe keuze totdat je nieuwe manier van reageren door jezelf als normaal wordt ervaren.

Waarden
◊
Ons gedrag wordt bepaald door de waarden die wij hanteren. Onze waarden zijn drijfveren, ze bepalen hoe we in het leven staan, ze bepalen onze motivatie en op basis van onze waarden beoordelen we onze besluiten. Hoewel waarden heel erg belangrijk zijn, zijn ze meestal onbewust aanwezig.
Alle overtuigingen die we hebben komen voort uit onze waarden. Overtuigingen zijn veelal wat meer bewust aanwezig, maar soms ook onbewust.
◊
Wil je weten waarom je doet wat je doet, dan is het heel goed om eens te kijken naar welke waarden voor jou van belang zijn. Dat kan je bekijken voor je werk, voor je relatie, voor privé, voor vrije tijd etc. Soms hanteer je voor de verschillende leefgebieden andere waarden, soms zijn het dezelfde.
◊
Wat echter nog belangrijker is dan weten wélke waarden je hebt, is vaststellen of je iets wilt benaderen of wilt vermijden. Stel je hebt als waarde ‘respect’.

Allereerst bekijk je wat deze waarde betekent voor jou. Het kan betekenen dat als je met respect behandeld wordt, dat je dan de ruimte krijgt om je eigen mening te vormen en je eigen besluiten te nemen. Dat je mag zijn wie je bent en dat je het recht hebt om afwijkend te denken en je vrij mag uiten. Dat je je grenzen mag aangeven. En dat je het ook belangrijk vindt dat je een ander respecteert en in zijn waarde laat.
◊
Vervolgens kijk je waaróm deze waarde zo belangrijk is voor je. Is dat omdat je klaar bent met het feit dat anderen altijd over je heen walsen of omdat je ouders altijd alles voor jou bepaald hebben zonder jouw mening te vragen of zonder met jou rekening te houden? Is respect belangrijk, omdat je je niet gehoord voelt en niet wordt gezien? Doe je er niet toe? Heb je geen inbreng, wordt jouw mening niet gevraagd of niet gehoord? Heb je tot nu toe geen respect ervaren en ben je daar klaar mee?
Voorgaande redenen zijn alle vermijdend. Je wilt iets niet meer.
◊
De waarde ‘respect’ benáderen is respect belangrijk vinden omdat je voelt dat je daarmee een ander recht doet. Omdat je (inmiddels) weet dat ieder zijn eigen pad heeft en bemoeienis met de ander en willen bepalen wat goed is voor de ander niet klopt en geen zin heeft. Wat voor jou goed is, betekent lang niet altijd dat dat ook goed is voor de ander. Je weet uit ervaring wat het betekent als je niet gerespecteerd wordt voor wie je bent en je weet ook uit ervaring wat respect wel oplevert, namelijk ruimte om jezelf te zijn en je eigen beslissingen te nemen.
◊
Waarom is de sturing van de waarde zo belangrijk? Als je een waarde hanteert vanuit vermijden, dus je wilt iets beslist niet meer ervaren, je wilt ergens van weg, dan zit er vaak nog onverwerkte emotie aan vast. Je focus ligt dan eigenlijk bij het tegenovergestelde van respect. En waar je focus ligt, daar zit ook de energie. Waar je aandacht aan geeft groeit, dus het tegenovergestelde van respect wordt juist bereikt.
◊
Wat er óók voor zorgt dat je juist het tegenovergestelde realiseert en bij het verkrijgen van respect best wel een stukje voor elkaar krijgt, maar toch steeds terugvalt, is dat als je succes behaalt, je motivatie verdwijnt, je drijfveer raakt uit zicht. Wat motiveerde je ook al weer, wat was je drijfveer, waar is je drijfveer gebleven? Dan ga je op zoek naar je drijfveer, naar je ‘motortje’. Je moet weer even herinnerd worden aan je drijfveer, waarom deed je dit ook al weer? Oh ja, om niet weer in die oude situatie terecht te komen waarin je niet respect kreeg en je grenzen overschreden werden. De aandacht gaat weer terug naar de negatieve reden en drijft je daarna weer voort totdat je terugvalt.
◊
Als je een waarde van belang vindt en die waarde wordt gestuurd vanuit vermijden dan is de enige oplossing het dealen met onverwerkte emoties. Het stil staan bij eventueel verdriet, dat een situatie uit het verleden oproept en het accepteren dat die oude pijn er is en bij je hoort en dat dat oké is. Het mag er zijn. Hoe meer ruimte je er aan kunt geven, hoe minder het je huidige gedrag zal beïnvloeden. Keur geen enkel gevoel af, haal elk oordeel er af en voel liefde voor alle gevoelens in je.
Hoe meer emoties je verwerkt hebt, hoe minder ze een rol spelen, des te meer je een waardevolle waarde kan realiseren in je leven.

Als je net zoals ik bewust bezig bent met het proces van bewustwording 😉 dan zal je  vast wel eens te horen hebben gekregen dat veelal iets een keuze is. Jij kiest voor het blijven hangen in neerslachtigheid óf je kiest voor een andere manier van omgaan met iets. Je kiest voor dezelfde manier van handelen als altijd of je kiest voor verandering. Je blijft jezelf als slachtoffer zien van je omstandigheden of je erkent dat je anders kunt omgaan met je omstandigheden. Het is jóuw keuze.
◊
Dat is niet fijn om te horen, dat kan ik je zeggen. Alsof je zou kiezen voor drama en ellende! Alsof je er niet zo graag anders in wilt staan! Voor je gevoel klopt dat niet, je kunt het niet rijmen met hoe je je voelt. Je wilt zo graag anders maar je denkt dat je het niet kunt. Het lukt je gewoon niet. Echt, je wilt écht wel anders, hoor je jezelf zeggen. Waarom zou ik kiezen voor verdriet?
◊
En toch, het is zo. Het is alleen niet vaak een bewuste keuze maar een onbewuste. Het is een manier van reageren die je jezelf hebt aangeleerd en waarvan je denkt dat je zo bent en dat je gewoon niet anders kan. Dat je ‘gewoon’ te zwak bent of teveel hebt meegemaakt. Of dat je nu eenmaal zwaar op de hand bent en geen optimist. Dat soort gedachten heb je zelf geprogrammeerd, je hebt ze je ‘eigen’ gemaakt. Het zijn belemmerende gedachten, ze helpen je niet, ze ondersteunen je niet.  Ze houden je op je plek en zorgen voor herhaling, voor een vicieuze cirkel.
◊
Het is niet gemakkelijk om jezelf anders te programmeren maar wel degelijk mogelijk. Het is een kwestie van bewustwording van welke belemmerende en beperkende gedachten jij hanteert en gelooft. Blijf je die gedachten geloven, blijf je die voor waar aannemen of geloof je dat je een keuze hebt? Je hebt ooit besloten dat je zwaar op de hand bent, je kunt ook besluiten dat jij lichter in het leven kan gaan staan. Sta je dat jezelf toe? Kan je vreugde en lichtheid in je leven ontvangen? Of staat er een belemmerende overtuiging in de weg?
Het is een bewustwordingsproces met vallen en opstaan. Ben ik er nu al weer een hele dag in blijven hangen? Oké, volgende keer beter. Je hebt een portie doorzettingsvermogen nodig, een sterk verlangen naar een lichter leven, zelfreflectie en liefde voor jezelf.
◊
Hoe doe je dat als je je ellendig voelt? Hoe kan je anders kiezen? 
Ga niet in verzet, ga er niet van balen en word niet boos op jezelf, maar accepteer dat je je verdrietig, somber, neerslachtig, geïrriteerd etc. voelt.  Die gevoelens mogen er zijn, die dienen zich met een reden aan. Onderdrukken van een gevoel maakt dat het heftiger wordt. Wat je namelijk aandacht geeft -door verzet- groeit. Je mag alles wat er is juist omarmen. Je zult zien dat als je alle gevoelens accepteert en het oordeel, dat een gevoel negatief en ongewenst is, er af haalt, dat de heftigheid verdwijnt. Dat je er mee kunt zijn.
◊
Acceptatie van gevoelens is al een oefening op zich. Want onbewust wil je zo snel mogelijk van dat negatieve gevoel af. Je wilt je goed voelen, je wilt je niet rot voelen. Dus ga je afleiding zoeken, je gaat wat doen en dan ben je er van verlost. Maar dat is maar tijdelijk totdat het gevoel zich opnieuw aandient.  Dus laat het er zijn, het is oké. Je kunt je niet altijd gelukkig voelen.
Acceptatie is al een andere keuze, die je kunt maken.  Een keuze om er gewoon te zijn met alles wat zich voordoet. Het is zoals het is.
◊
Hoe ‘herprogrammeer’ je je gedachten over jezelf? Observeer jezelf, kijk naar jezelf vanaf een afstand. Hoor jezelf praten, hoor jezelf denken. Als je afstand neemt en niet midden in de emotie zit, dan kan je veel beter kijken. Ik pas het de laatste tijd steeds meer en sneller toe.
Ik reflecteer over mijn woorden en de uitwerking op de ander en mezelf en zie dan – niet direct, maar na afstand nemen wel- dat ik soms handel vanuit controle en daar zekerheid over aan het verkrijgen ben in plaats van met vertrouwen een situatie in te stappen. Hoe bewuster je wordt van je (onbewuste) automatismen die je niet helpen, zoals bijvoorbeeld controle willen hebben, hoe gemakkelijker je het kunt loslaten. Je kunt er dan voor kiezen om niet steeds voor duidelijkheid te gaan, maar iets meer te laten gebeuren. Wat onbevangener in het leven te gaan staan.
De belemmerende gedachte ‘ik moet alles onder controle houden’ vervangen door ‘ ik heb vertrouwen in het leven en met wat zich voordoet kan ik overweg’. 
◊
En let wel, het is een proces. Je staat niet van de ene op de andere dag op een andere manier in het leven. Accepteer en vooral wáárdeer waar je nu staat. Je bent op elk moment de meest perfecte versie van wie je bent. Wijs jezelf niet af maar wees dankbaar voor wie je nu bent met alles wat daar bij hoort.

Ik voel me dankbaar voor de 9 dagen durende NLP-reis met mijn SenSolid-medecursisten onder leiding van trainer Karel Knoester en assistent trainer Jasper Knoester. Dankbaar voor het samen onderweg zijn op een magische reis. Wat een ervaring!

In het kort betekent NLP leren communiceren met je onbewuste. Het sluit daarom ook prima aan bij mijn andere opleidingen Kindertolk, Luisterkindwerker en Acces Bars.
Je onbewuste leren kennen is belangrijk omdat een groot deel van je gedrag (en onderliggende overtuigingen en waarden) vanuit het onbewuste gestuurd wordt. “Je kunt dus maar beter de beste maatjes worden met je onbewuste”, aldus Karel Knoester van SenSolid.

Ik ben enorm gegroeid als mens en als coach. Beide (groei-)processen zijn verweven. Je past namelijk de NLP-technieken toe op elkaar, je bent afwisselend coach en coachee.
◊
Je eigen belemmeringen, je overtuigingen die niet werken voor je, je gedachten die niet echt helpend zijn, dat alles, daar word je je bewust van. Je zelfbeeld wordt verduidelijkt, je krijgt inzicht in wat je eigenlijk (onbewust) denkt. Je wordt je bewust van de waarden die je hanteert, d.w.z. waar sta je voor, wat vind je belangrijk in het leven? Vanuit die waarden, die veelal onbewust zijn, vloeien je overtuigingen en je gedrag voort.  Heel veel gebeurt onbewust, je reageert vaak automatisch op bepaalde situaties en gedrag van anderen. Je manier van reageren heb je gevormd door al je ervaringen in je leven en op een bepaald moment staan je ‘stand’punten vast, of ze nu werken voor je of niet.
◊
Veel mensen denken dat ze nu eenmaal zijn wie ze zijn (geworden), maar het mooie is dat je heel veel kunt veranderen als je dat echt wilt. Je onbewuste is namelijk jouw dienaar, het doet wat jij wilt. Het onbewuste volgt jouw gedachten en overtuigingen. Als jij denkt dat je iets niet kan en dat het je niet zal lukken, dan voert je onbewuste dat uit. Het onbewuste zorgt er dan graag voor dat het jou niet gaat lukken, het (be)dient jou.
Als jij (bewust) denkt, dit moet ik kunnen, dit doe ik gewoon, ik ga de uitdaging aan, dan gaat dat echter ook niet lukken als er binnen in je een stemmetje is die daar sterk aan twijfelt en onzeker is over de uitkomst. Als verstand en gevoel niet op één lijn staan en er nog onverwerkte emoties gekoppeld zijn aan een gebeurtenis, dan is het verwerken en opruimen van die negatieve emoties een belangrijke stap in het bereiken van je doel.  
◊
Als coach heb ik mooie en zeer effectieve methoden geleerd om onbewuste processen te verduidelijken en om die te veranderen als dat gewenst wordt.  Als persoon ben ik bevestigd in het vertrouwen om op het juiste moment de juiste methode uit mijn inmiddels rijkelijk gevulde ‘gereedschapskist’ te gebruiken. 😊

Moeder Aarde

Als Luisterkindwerker stem ik me op energetisch niveau af op het onbewuste, op de ziel van een persoon, maar afstemmen kan eigenlijk overal op.

In een afstemming van één van mijn collega Luisterkindwerkers op een nog ongeboren jongetje kwam het verzoek naar voren om ons af te stemmen op Moeder Aarde, om verbinding te zoeken met Moeder Aarde.

Facebook als spiegel

Vorig jaar op 6-6 was ik 6 jaar op Facebook.
Naast het feit dat je meer weet (of denkt te weten) van familie, (verre) vrienden en collega’s hoe zij hun leven (deels) invullen, heb ik er ook heel veel aan gehad qua persoonlijke groei.
Personen kwamen (volgens mij) niet per toeval op mijn tijdlijn tevoorschijn. Zo heb ik mijn eerste retraite bij Zielzicht gedaan. Die informatie kwam op mijn tijdlijn en ik dacht, hier moet ik heen, hier ben ik aan toe en is wat voor mij te halen. Een prachtige ervaring.
Ik heb meegedaan aan vele challenges en heb daaropvolgend sommige betaalde online cursussen gevolgd. Met name door het volgen van Femke van Kuijk ging er een nieuwe wereld voor me open.

De afgelopen tijd merk ik dat berichten me minder raken, ik ben minder bezig met Facebook. De inhoud is ook niet altijd meer zo van toepassing voor mij als voorheen. Ik ben gegroeid.
Het is een beetje te vergelijken met therapieën, een therapie helpt je tijdelijk op weg maar je moet het zelf doen met het geleerde en het toepassen in de praktijk. Na verloop van tijd is het tijd voor een ander onderdeel dat aandacht vraagt en een andere hulpbron/therapie. Een coach begeleidt je in principe tijdelijk, een goede coach zet de cliënt in z’n eigen kracht.
Ik ben van mening dat je je eigen leermeester bent (en vaak ook je eigen kind (Kindertolk) 😊). Natuurlijk blijf je altijd lerende en ben je op een bepaald moment leermeester en leerling tegelijk. Alles verandert en jij ook, groei is een normaal proces.
◊
Het is niet alleen dat sommige berichten me minder raken, dus dat het volgen minder belangrijk wordt, maar ik merkte ook irritatie bij mezelf bij berichten/pagina’s waarbij je je omzet kan vergroten, je aantal volgers kan vergroten, waarbij diensten worden aangeboden door coaches. Wervende teksten om klanten. Ik hoefde ze niet op mijn tijdlijn.
Ik heb in mijn spiegel gekeken, d.w.z. naar mijn irritatie gekeken en heb besloten dat dat niet míjn focus is of wordt.
Ik heb een prachtige functie in vast dienstverband, ik heb een financiële basis. Daarnaast heb ik mijn bedrijf Het licht in jou en daarbij heb ik als visie dat ieder de antwoorden in zichzelf heeft. Dat betekent voor mij op dit moment dat ik vooral wil inspireren en als voorbeeld wil dienen. Ik wil anderen meenemen in mijn bewustwordingsproces waarbij ik elke keer (hoop te) zeg(gen) dat dit voor iedereen weggelegd is.
Iemand die zich aangesproken voelt door mijn berichten en die tijdelijk ondersteuning kan gebruiken, die weet me te vinden. Daar vertrouw ik op.
Voor mij geen marketingstrategie. Het is goed zo.
◊
Dit is geen oordeel over mijn collega coaches, die doen mooi en goed werk en zijn veelal afhankelijk van de inkomsten van dat bedrijf. Ieder heeft zijn eigen pad en maakt zijn eigen keuzes. Voor mij voelt het goed zo.

Vrijheid

Wie wil zich niet vrij voelen om te doen wat -ie wil? Bewegingsvrijheid ervaren, keuzevrijheid. Een gevoel van ongebondenheid en lichtheid. Vrijheid ervaren waarbij je een energie voelt alsof je de hele wereld aan kan en de wereld aan je voeten ligt! Niets moet, alles mag. Je mag totaal jezelf zijn. Er is geen oordeel, alles is goed.
◊
Ik heb de afgelopen weken gemerkt dat je soms kunt worstelen met het terugvallen in oude patronen. Je ziet het, maar ziet de andere route niet duidelijk, want die ken je nog niet zo goed.
Een oud patroon van mij is dat ik altijd iets moet doen. Als ik buiten in de tuin zit, ben ik eigenlijk altijd wel aan het lezen, aan het schrijven, of aan het be(denken). En vaak ben ik aan het denken voor anderen. Dat is een ander patroon: altijd gericht zijn op anderen en wat anderen nodig hebben.
Er zijn wel momenten dat ik even helemaal niets doe en alleen maar voel wat er is. Ik weet dat die momenten je bij jezelf brengen, even stil zitten of staan en voelen hoe je lichaam voelt. Hoe je erbij staat, wat er is op dat moment, wat doet zich voor, wat is er te ervaren.
En toch, het (1e) patroon zegt al snel: ga wat doen! Ga je tijd nuttig besteden. Dit patroon kreeg en krijgt alle kans om zich voor te doen omdat ik een aantal dagen en weekenden heb gehad zonder afspraken. Alles lag open, de keuze was aan mij. Tijd voor mezelf. En dan komt er onrust naar boven, want wat ga ik zo’n vrije dag doen?
◊
Eigenlijk zit het niet in wát je doet, maar in de intentie waarom je iets doet. De intentie die het gevoel van vrijheid oproept is de intentie van blij willen voelen. Waar word je blij van?
Ik kan me blij voelen door het doen van een huishoudelijke klus of door iets opgeruimd te hebben en ik kan daarentegen moe worden van lezen, wandelen of fietsen, hoe leuk ik dat ook vind. Dus simpelweg leuke dingen doen, is niet de weg. Een vakantie is daarom ook nooit een oplossing uit een probleemsituatie, je neemt immers jezelf en je omgeving mee. Tegenwoordig met alle sociale media helemaal.
Als je je niet blij voelt na een wandeling, dan was dat niet wat je op dat moment nodig had. Dan is het wandelen een afleiding, het wegwandelen voor een gevoel dat ervaren wil worden.
◊
Luister je naar het stemmetje dat zegt dat je wat nuttigs móet doen? Of luister je naar het stemmetje dat vraagt wat je het liefste zou doen? Wat heb je nu nodig, waar ligt je behoefte? Wat wil jíj? Waar voel jij je goed bij? Kén je dat laatste stemmetje überhaupt wel? Kan je er bewust naar kijken?
Meestal als ik me die vraag stel of ik wel luister naar het stemmetje, dat vraagt wat ík wil en wat ík nodig heb, dan komt er veelal verdriet boven. Er is als kind voor me bepaald en later heb ik aten bepalen. Het blijft oefenen om te doen wat je echt het liefste wilt, ook als volwassene, als je het niet gewend bent om je dat af te vragen. Als je daarnaast ook altijd gericht bent geweest op de andere(en), vraagt het een grote mate van bewustzijn. Waarom doe ik dit en voor wie?
◊
En hoe kom je erachter wat je het liefste wilt? Door te experimenteren en door te observeren waar je op reageert. Gebruik de spiegel van je omgeving. Trek je niet terug maar ga op onderzoek, ga leven. 😊