Heel veel mensen willen eerst zien en kunnen dan pas geloven. Je wilt dan bewijzen zien voordat je ergens aan begint of voordat je ergens achter gaat staan. Dat kan tot gevolg hebben dat je ongelovig blijft omdat voor jou de bewijzen niet voldoende zijn. In mijn ogen snijd je jezelf in de vingers als je deze zegswijze hanteert in je leven. Heel veel mooie dingen komen jouw leven niet binnen, je houdt ze bij voorbaat af.
◊
Ik ben gaan geloven in ‘eerst geloven dan zien’. Dat is een verhaal op zich, ik heb namelijk pas die stap gemaakt toen ik geen andere weg zag. Dat was in 1981, ik ben toen letterlijk gaan geloven, dus in God. Dat zie je vaak, mensen die in hele lastige situaties zitten zijn vatbaarder voor het geloof. Het geloof wordt ervaren als een reddingsboei. Zo simpel is het volgens mij niet helemaal, er komt ook moed bij kijken en dat heb je in kwetsbare perioden. Dat klinkt tegenstrijdig maar is het in mijn ogen niet. Moed heb je als het er op aan komt. Als het je niet meer laat schelen wat een ander denkt, omdat er maar één doel is: jezelf oprapen.
Als je leven vlekkeloos verloopt heb je geen moed nodig. Als je niet voor een dilemma wordt gesteld, hoef je niet te kiezen.
◊
Bij geloven in het algemeen (ik heb het nu niet over geloven in God) laat je alle zekerheden en stelligheden los en sta je open voor iets nieuws, iets onbekends. Via de route van ‘eerst geloven dan zien’ ben ik uitgekomen bij de nog krachtigere stelling ‘eerst doen, dan zien/geloven’.
Het vergt namelijk nog meer dan een open nieuwsgierige houding, je gaat toepassen wat je nog niet gelooft en nog niet ervaren hebt. Het vraagt een open, nieuwsgierige én actieve houding!
◊
Zo ben ik in 2013 gestart met de MIR-methode, een zelfgenezingsmethode ontwikkeld door Mireille Mettes. Toen ik er over hoorde, zei mijn verstand, dat kan niet. Het kan toch niet zo zijn dat door het hardop zeggen van 9 zinnen er zaken gaan veranderen in je lichaam of in je gedrag. En het maakt dus niet uit of ik dat in het Nederlands of Fries doe?! Of iemand die Engelstalig is in het Engels? Ik kon er met mijn verstand niet bij, daar was ik te nuchter voor in die tijd. Ik was trouwens niet meer gelovend in een God, wel in bewustzijn.
◊
Gelukkig heb ik altijd een open en nieuwsgierige houding gehad en ik had een doel, ik wilde van mijn eeuwige vermoeidheid af. De MIR-methode kost maar 2 x 2 minuten tijd per dag en moest minstens 4 weken volgehouden worden, wilde het effect hebben. En er werd gezegd, je hoeft er niet in te geloven, dat heeft geen effect op het resultaat. Dat laatste was voor mij een hele belangrijke reden om er mee te beginnen, ik had er namelijk mijn bekomst van dat als iets niet lukt dat het dan aan het ontbreken van je geloof erin ligt, een ingebouwde mislukking. Ik was er allergisch voor als het resultaat gekoppeld werd aan de mate van geloven. Bijna een belofte van zie je wel, jij kan het niet.
◊
Oké, laat je niet in de war brengen door bovenstaande tekst over wel of niet voldoende geloven. Wees even niet een zwart-wit denker. Ja, je kunt een gelover zijn, maar daar soms ook twijfels bij hebben. Ik ben ook maar een mens. 😊
◊
Ik ben direct diezelfde dag de MIR-methode gaan toepassen en ik kreeg bijna onmiddellijk een resultaat. Voor die tijd kon ik altijd moeilijk de slaap vatten en ik was een lichte slaper. Bij het geringste geluid werd ik wakker en kon dan ook niet altijd verder slapen. Het effect was echter geweldig, nog binnen die 4 weken. Ik viel met gemak in slaap en ik sliep ook diep, ik werd niet wakker van de thuiskomst van mijn zoon. Het voelde heerlijk, vooral dat direct in slaap vallen. Geen gepieker, gewoon lekker slapen.
Ik ben dan ook doorgegaan met de MIR-methode tot op de dag van vandaag. Het heeft me heel veel gebracht.
◊
Dit is geen pleidooi voor het toepassen van de MIR-methode, hoewel… eigenlijk ook wel, want waarom zou je zo’n mooie en simpele methode níet toepassen, vraag ik me af.