Als je net zoals ik bewust bezig bent met het proces van bewustwording 😉 dan zal je  vast wel eens te horen hebben gekregen dat veelal iets een keuze is. Jij kiest voor het blijven hangen in neerslachtigheid óf je kiest voor een andere manier van omgaan met iets. Je kiest voor dezelfde manier van handelen als altijd of je kiest voor verandering. Je blijft jezelf als slachtoffer zien van je omstandigheden of je erkent dat je anders kunt omgaan met je omstandigheden. Het is jóuw keuze.
◊
Dat is niet fijn om te horen, dat kan ik je zeggen. Alsof je zou kiezen voor drama en ellende! Alsof je er niet zo graag anders in wilt staan! Voor je gevoel klopt dat niet, je kunt het niet rijmen met hoe je je voelt. Je wilt zo graag anders maar je denkt dat je het niet kunt. Het lukt je gewoon niet. Echt, je wilt écht wel anders, hoor je jezelf zeggen. Waarom zou ik kiezen voor verdriet?
◊
En toch, het is zo. Het is alleen niet vaak een bewuste keuze maar een onbewuste. Het is een manier van reageren die je jezelf hebt aangeleerd en waarvan je denkt dat je zo bent en dat je gewoon niet anders kan. Dat je ‘gewoon’ te zwak bent of teveel hebt meegemaakt. Of dat je nu eenmaal zwaar op de hand bent en geen optimist. Dat soort gedachten heb je zelf geprogrammeerd, je hebt ze je ‘eigen’ gemaakt. Het zijn belemmerende gedachten, ze helpen je niet, ze ondersteunen je niet.  Ze houden je op je plek en zorgen voor herhaling, voor een vicieuze cirkel.
◊
Het is niet gemakkelijk om jezelf anders te programmeren maar wel degelijk mogelijk. Het is een kwestie van bewustwording van welke belemmerende en beperkende gedachten jij hanteert en gelooft. Blijf je die gedachten geloven, blijf je die voor waar aannemen of geloof je dat je een keuze hebt? Je hebt ooit besloten dat je zwaar op de hand bent, je kunt ook besluiten dat jij lichter in het leven kan gaan staan. Sta je dat jezelf toe? Kan je vreugde en lichtheid in je leven ontvangen? Of staat er een belemmerende overtuiging in de weg?
Het is een bewustwordingsproces met vallen en opstaan. Ben ik er nu al weer een hele dag in blijven hangen? Oké, volgende keer beter. Je hebt een portie doorzettingsvermogen nodig, een sterk verlangen naar een lichter leven, zelfreflectie en liefde voor jezelf.
◊
Hoe doe je dat als je je ellendig voelt? Hoe kan je anders kiezen? 
Ga niet in verzet, ga er niet van balen en word niet boos op jezelf, maar accepteer dat je je verdrietig, somber, neerslachtig, geïrriteerd etc. voelt.  Die gevoelens mogen er zijn, die dienen zich met een reden aan. Onderdrukken van een gevoel maakt dat het heftiger wordt. Wat je namelijk aandacht geeft -door verzet- groeit. Je mag alles wat er is juist omarmen. Je zult zien dat als je alle gevoelens accepteert en het oordeel, dat een gevoel negatief en ongewenst is, er af haalt, dat de heftigheid verdwijnt. Dat je er mee kunt zijn.
◊
Acceptatie van gevoelens is al een oefening op zich. Want onbewust wil je zo snel mogelijk van dat negatieve gevoel af. Je wilt je goed voelen, je wilt je niet rot voelen. Dus ga je afleiding zoeken, je gaat wat doen en dan ben je er van verlost. Maar dat is maar tijdelijk totdat het gevoel zich opnieuw aandient.  Dus laat het er zijn, het is oké. Je kunt je niet altijd gelukkig voelen.
Acceptatie is al een andere keuze, die je kunt maken.  Een keuze om er gewoon te zijn met alles wat zich voordoet. Het is zoals het is.
◊
Hoe ‘herprogrammeer’ je je gedachten over jezelf? Observeer jezelf, kijk naar jezelf vanaf een afstand. Hoor jezelf praten, hoor jezelf denken. Als je afstand neemt en niet midden in de emotie zit, dan kan je veel beter kijken. Ik pas het de laatste tijd steeds meer en sneller toe.
Ik reflecteer over mijn woorden en de uitwerking op de ander en mezelf en zie dan – niet direct, maar na afstand nemen wel- dat ik soms handel vanuit controle en daar zekerheid over aan het verkrijgen ben in plaats van met vertrouwen een situatie in te stappen. Hoe bewuster je wordt van je (onbewuste) automatismen die je niet helpen, zoals bijvoorbeeld controle willen hebben, hoe gemakkelijker je het kunt loslaten. Je kunt er dan voor kiezen om niet steeds voor duidelijkheid te gaan, maar iets meer te laten gebeuren. Wat onbevangener in het leven te gaan staan.
De belemmerende gedachte ‘ik moet alles onder controle houden’ vervangen door ‘ ik heb vertrouwen in het leven en met wat zich voordoet kan ik overweg’. 
◊
En let wel, het is een proces. Je staat niet van de ene op de andere dag op een andere manier in het leven. Accepteer en vooral wáárdeer waar je nu staat. Je bent op elk moment de meest perfecte versie van wie je bent. Wijs jezelf niet af maar wees dankbaar voor wie je nu bent met alles wat daar bij hoort.