Als je een situatie, een persoon, een manier van handelen, je verleden, vul maar in…, wilt loslaten, dan is dat geen actieve handeling die je kunt doen met het directe gevolg dat het losgelaten wordt. Als je zegt, dat je je zorgen over een situatie los laat, dan heeft dat evenveel effect als het niet denken aan een roze olifant.
Die roze olifant zit geheid op je netvlies gebrand. Je zorgen blijven. Je zou willen stoppen met bezorgd zijn en er niet aan willen denken, maar het lukt je niet.
҉
What you resist, persist.
Waar je je tegen verzet, blijft voortduren. Alles wat je niet wilt dat gebeurt, daarvan zal je constateren dat het vaak groter wordt en in ieder geval niet verdwijnt.
Want: wat je aandacht geeft, groeit. Verzet is aandacht geven.
Positief of negatief, waar je aandacht naar toe gaat wordt groter. Je besteedt er je gedachten aan, je bent er veel mee bezig, je geeft er tijd en energie aan.
Wil je bijvoorbeeld van een bepaald patroon, van een bepaalde manier van reageren af? Wil je niet langer de persoon zijn die alles onder controle wil houden? Wil je je niet langer verantwoordelijk voelen voor alles en iedereen, omdat dat heel vermoeiend is? Controle houden is trouwens ook heel vermoeiend 
Baal je ervan dat je weer op een zelfde manier hebt gereageerd, die niet in je voordeel werkt en waar je je niet beter door voelt?
Baal je ervan dat je weer op een zelfde manier hebt gereageerd, die niet in je voordeel werkt en waar je je niet beter door voelt?҉
Loslaten: niet gemakkelijk. Toch te doen.
҉
Word je bewust van je manier van reageren of je repeterende gedachte. Bewustwording is niet altijd eenvoudig omdat ieder een blinde vlek heeft. Een ander ziet bepaald gedrag eerder bij jou dan dat je het zelf ziet. Afstand hebben werkt, afstand némen ook, dus observeer jezelf. Vaak geeft het lichaam signalen af. Bij overmatig (mee) verantwoordelijk voelen, heb je grote kans dat je het in je rug, schouders of nek voelt. Je ‘draagt’ veel te veel.
҉
Herken je gedrag, zie wat je doet. Vaak is er pas herkenning achteraf, na een gebeurtenis, maar herkennen gebeurt door oefening steeds sneller.
҉
Erken je gedrag. Je mag het gedrag toelaten, zelfs verwelkomen in plaats ervan te balen dat je weer teveel verantwoordelijkheid op je genomen hebt. Zeg ‘ha, verantwoordelijkheidsgevoel, daar ben je weer, welkom!’. Tover een glimlach op je gezicht en verwelkom het gevoel alsof je een welkome gast begroet of zie het als een kind dat er mag zijn met haar/zijn ‘eigen-aardigheden’.
Heb er vervolgens vrede mee, kies voor acceptatie, aanvaard je manier van doen. Het is niet fout of goed, het ís.
҉
Als het er mag zijn, zal het jou loslaten.
Volg de natuurlijke stroom van het leven.