Zo gemakkelijk je onbewust bent van wat je doet!
◊
Ik fiets altijd naar mijn werk. Deze week is de kruising vlakbij mijn huis niet over te steken vanwege wegwerkzaamheden. Dat geldt voor alle verkeer, ook voor wandelaars.  Ik moet een andere route fietsen. Een andere route, dat is best wel leuk en ook niet echt veel verder fietsen. ’s Ochtends is het geen probleem want ik zie de hekken direct staan op het fietspad. Ik word er direct mee geconfronteerd en fiets lekker door.
◊
Maar terug naar huis, dat is een ander verhaal. Het is me deze week niet één keer gelukt om direct een andere route te nemen! Op het werk was het besef er wel (de maandag nog niet 😊) dat ik niet de gebruikelijke route kon fietsen en dan bedacht ik welke andere route ik wilde kiezen, meestal de kortste. Oké, op weg, met een goed voornemen. Ik weet eigenlijk niet wanneer ik dat besef dan kwijt raakte maar dat is wat elke keer gebeurde. Ik ben met het verkeer bezig en in gedachten, ik fiets dan op de automatische piloot en neem zonder nadenken de gebruikelijke afslag naar die kruising bij mijn huis. Op een bepaald moment, wanneer het te laat is, schiet het me te binnen en moet ik voor die kruising met het zicht op huis alsnog om fietsen. Het is best wel vermakelijk, ik kan smakelijk om mezelf lachen. En dit heeft zich dus 3x herhaald.
◊
Het maakt duidelijk hoe snel je in het onbewuste verzandt. Hoe snel je een voornemen kwijt bent. Hoe weinig bewust je soms bent of blijft. Hoe gemakkelijk het is om in automatische patronen te stappen. Het gaat vanzelf, de weg naar huis is ingesleten. Ik hoef er eigenlijk geen bewustzijn op los te laten. En als dat dan wel nodig is, omdat je het anders wilt dan vergt dat een constant alert zijn. Verandering lukt alleen als je bewust bezig bent met die verandering. Dat heeft het me doen inzien.
◊
En ik weet het eigenlijk ook wel, ook in de dagelijkse gang van zaken heb ik goede intenties bij het starten van de dag. Dat gaat prima thuis. En ook op de fiets ben ik me nog bewust van de keuze om te gaan denken over van alles wat die dag speelt of kijken naar en genieten van de mooie natuur om me heen. Dat is al een verbetering met vroeger.
Maar zodra ik op mijn werk ben, dan is de kans groot dat ik opga in mijn werk. Dat betekent voor mij dat ik me niet altijd bewust ben van hoe ik me voel en dan in mijn hoofd kom te zitten. Totdat mijn lichaam zich meldt. Dat blijft een kwestie van oefenen en momenten nemen om even stil te staan bij mezelf. Momenten van bewustzijn. Meestal wordt alleen de middagpauze daarvoor benut en als ik weer naar huis fiets. En blijkbaar ben ik dan ook niet altijd even bewust 😉
◊
Tsja, bewustzijn komt je niet aanwaaien! Je moet er wel wat voor doen. 😊