Vlieg de wereld in, spread your wings, flean de wrâld yn!

Bijgaande foto toont een tekst die op de uitgang van de parkeergarage Oldehoofsterkerkhof in Leeuwarden staat. Onderaan een deel van het openingslied Culturele Hoofdstad. De tekst van het openingslied is mooi:  ‘durf jezelf opnieuw te vinden, vlieg je eigen schaduw voorbij’.
Boven dit couplet staat ‘vlieg de wereld in mijn jongen, spread your wings my boy, flean de wrâld yn myn jonge’. Toen ik dit voor het eerst las, dacht ik direct ‘hoezo jongen/boy?’ En de meiden dan? Wij mogen toch ook de wereld in vliegen? Ja, natuurlijk!

Spreid je vleugels en vlieg! Dat wil ik je meegeven, ook jij kunt vliegen als je gaat geloven in jezelf. Je vliegt als je het licht in jezelf herontdekt. Dat geldt voor iedereen, man en vrouw, jongen en meisje.
Het licht in jou: als je het uitspreekt hoor je ook ‘het ligt in jou’. Alles is in je aanwezig, je bent geboren als een perfect wezentje.

 Ieder van ons heeft echter in de loop van de jaren als kind, puber, jongvolwassene, een identiteit opgebouwd met bijbehorende overlevingsstrategieën en patronen. We zijn gaan geloven in de verhalen die ons verteld zijn, waardoor we denken dat we zijn zoals we zijn.
Als die identiteit je prima bevalt, dan ben ik blij voor je, laat ik dat voorop stellen. Niet iedereen hoeft te veranderen en aan bewustzijn te werken. Maar, als het wringt, je bent niet tevreden over jezelf, je vindt dat er van alles aan je mankeert, je bent niet echt gelukkig met hoe het loopt in je leven, durf dan jezelf opnieuw te ontdekken en vlieg je eigen schaduw voorbij.

Je hoeft niet het slachtoffer te zijn van je omstandigheden, je hebt vaak veel meer invloed op die omstandigheden dan je zelf denkt, door hoe je er mee omgaat. Kan je anders naar een situatie kijken? Ergens in berusten i.p.v. er tegen te vechten. Kan je gaan geloven in bekrachtigende overtuigingen i.p.v. belemmerende overtuigingen? Kan je een andere keuze maken? Kan je bewust gaan kijken naar een automatische manier van reageren van jezelf die niets oplevert en dan bewust kiezen om anders en effectief te reageren?

Zo heb ik zelf zo’n 56 jaar geleefd met een halfleeg glas, totdat ik me daar heel erg bewust van werd. Ik had het niet door dat ik altijd keek naar wat er nog niet goed liep, of dat nu bij een ander was of bij mezelf. Altijd oordelen i.p.v. complimentjes geven. Nooit echt stilstaan bij behaalde successen, maar direct zien wat er nog verbeterd moest worden. Ik was een ‘ja, maar…’. Mijn eigen meetlat lag hoog en de tevredenheid over mezelf was laag. Kritiek van anderen had veel impact. Ik vergeleek mezelf voortdurend met anderen en kwam er dan altijd bekaaid af. Soms voelde ik me ook ver verheven boven de ander. Ik accepteerde niet echt wie ik was en waardeerde niet wat ik kon, ook niet als anderen die waardering uitspraken.
Oké, dit is wat gechargeerd, want natuurlijk was het al die 56 jaren niet zo zwart(-wit) als ik het stel, maar over het algemeen was ik eerder zwaar op de hand dan dat ik lichtvoetig in het leven stond.

Totdat ik me van dat halflege glas bewust werd, er helemaal klaar mee was en er voor koos om het halfvolle glas te leren zien en aandacht te geven. Successen vieren, kijken naar wat ik allemaal al behaald had en hoe ik al veranderd was. Dingen doen die ik leuk vond en die me energie gaven.

Ben je klaar door een keuze te maken? Nee, je kiest voor het aangaan van een proces. Een oud patroon van zwaar in het leven staan is niet 1 2 3 weg. Bewustzijn vraagt oefening in herkenning van automatische reacties en vraagt dan het toepassen van een andere manier van denken en reageren. Bovenal vraagt het om zelfliefde en de bereidheid om te ontvangen.

Vliegen is vooral van jezelf houden en geloven dat jij ook kan vliegen. Als ik van zwaarmoedig naar blijmoedig kan, dan kan jij dat ook!
Flean de wrâld yn myn famke en myn jonge!