Vrijheid

Wie wil zich niet vrij voelen om te doen wat -ie wil? Bewegingsvrijheid ervaren, keuzevrijheid. Een gevoel van ongebondenheid en lichtheid. Vrijheid ervaren waarbij je een energie voelt alsof je de hele wereld aan kan en de wereld aan je voeten ligt! Niets moet, alles mag. Je mag totaal jezelf zijn. Er is geen oordeel, alles is goed.
◊
Ik heb de afgelopen weken gemerkt dat je soms kunt worstelen met het terugvallen in oude patronen. Je ziet het, maar ziet de andere route niet duidelijk, want die ken je nog niet zo goed.
Een oud patroon van mij is dat ik altijd iets moet doen. Als ik buiten in de tuin zit, ben ik eigenlijk altijd wel aan het lezen, aan het schrijven, of aan het be(denken). En vaak ben ik aan het denken voor anderen. Dat is een ander patroon: altijd gericht zijn op anderen en wat anderen nodig hebben.
Er zijn wel momenten dat ik even helemaal niets doe en alleen maar voel wat er is. Ik weet dat die momenten je bij jezelf brengen, even stil zitten of staan en voelen hoe je lichaam voelt. Hoe je erbij staat, wat er is op dat moment, wat doet zich voor, wat is er te ervaren.
En toch, het (1e) patroon zegt al snel: ga wat doen! Ga je tijd nuttig besteden. Dit patroon kreeg en krijgt alle kans om zich voor te doen omdat ik een aantal dagen en weekenden heb gehad zonder afspraken. Alles lag open, de keuze was aan mij. Tijd voor mezelf. En dan komt er onrust naar boven, want wat ga ik zo’n vrije dag doen?
◊
Eigenlijk zit het niet in wát je doet, maar in de intentie waarom je iets doet. De intentie die het gevoel van vrijheid oproept is de intentie van blij willen voelen. Waar word je blij van?
Ik kan me blij voelen door het doen van een huishoudelijke klus of door iets opgeruimd te hebben en ik kan daarentegen moe worden van lezen, wandelen of fietsen, hoe leuk ik dat ook vind. Dus simpelweg leuke dingen doen, is niet de weg. Een vakantie is daarom ook nooit een oplossing uit een probleemsituatie, je neemt immers jezelf en je omgeving mee. Tegenwoordig met alle sociale media helemaal.
Als je je niet blij voelt na een wandeling, dan was dat niet wat je op dat moment nodig had. Dan is het wandelen een afleiding, het wegwandelen voor een gevoel dat ervaren wil worden.
◊
Luister je naar het stemmetje dat zegt dat je wat nuttigs móet doen? Of luister je naar het stemmetje dat vraagt wat je het liefste zou doen? Wat heb je nu nodig, waar ligt je behoefte? Wat wil jíj? Waar voel jij je goed bij? Kén je dat laatste stemmetje überhaupt wel? Kan je er bewust naar kijken?
Meestal als ik me die vraag stel of ik wel luister naar het stemmetje, dat vraagt wat ík wil en wat ík nodig heb, dan komt er veelal verdriet boven. Er is als kind voor me bepaald en later heb ik aten bepalen. Het blijft oefenen om te doen wat je echt het liefste wilt, ook als volwassene, als je het niet gewend bent om je dat af te vragen. Als je daarnaast ook altijd gericht bent geweest op de andere(en), vraagt het een grote mate van bewustzijn. Waarom doe ik dit en voor wie?
◊
En hoe kom je erachter wat je het liefste wilt? Door te experimenteren en door te observeren waar je op reageert. Gebruik de spiegel van je omgeving. Trek je niet terug maar ga op onderzoek, ga leven. 😊